τιθονία

η, Ν

βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια σύνθετα τής τάξης αστερώδη και περιλαμβάνει 10 περίπου είδη ψηλών ποωδών φυτών ή θάμνων που είναι ιθαγενή τού Μεξικού και τής Κεντρικής Αμερικής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ,, πρβλ. αγγλ. tithonia, πιθ. < λατ. Tithonis, ποιητ. προσωνυμία τής θεάς Ηούς (< Tithonus

βλ. λ. Τιθωνός)].